CHORĄŻY WINCENTY BRZESKWINIEWICZ

Powstanie Wielkopolskie to jedna z wielkich epopei bohaterstwa ludu polskiego w walce narodowo – wyzwoleńczej. Dużą rolę odegrały w nim postacie, które zaznaczyły swoją obecność bezinteresownie nie szczędząc trudu dla dobra ogółu.

Dziś przedstawiamy postawę patriotyczną, która zasługuje na szczególną pamięć – chorąży Wincenty Brzeskwiniewicz - w tajny sposób przygotował oraz był przywódcą powstania zbrojnego w dniu 5/6 stycznia 1919 roku w Miejskiej Górce.
Wincenty Brzeskwiniewicz urodził się 17.07.1877 r. w M. Górce. Był synem Kaspra i Marianny z Łukowskich. Przez 7 lat uczęszczał do szkoły elementarnej, następnie przez 3 lata uczył się zawodu kupca u Reinholda Kittnera w Sarnowie. Dzięki temu mógł z czasem otworzyć własny sklep z artykułami kolonialnymi. W latach 1897-99 odbył obowiązkową służbę wojskową w Krotoszynie, w 37. pułku piechoty armii pruskiej. W 1903 r. zawarł związek małżeński się z Pelagią Taranczewską.
2 sierpnia 1914 r. Prusacy ogłosili powszechną mobilizację. Dla Polaków był to ciężki moment, gdyż musieli walczyć za obce mocarstwo, a nawet przeciwko swoim rodakom. W 1918 r. Brzeskwiniewicz powrócił szczęśliwie z wojny i ponownie włączył się w nurt życia swojego miasta. 13 listopada 1918 r. stanął na czele Rady Robotniczo - Żołnierskiej, a faktycznie został przywódcą polskiej ludności w mieście. Domagał się u władz – jeszcze niemieckich – zmian w wielu dziedzinach życia.
W dniu 5/6 stycznia 1919 r. W. Brzeskwiniewicz zostaje przywódcą powstania w Miejskiej Górce i okolicy, jest także organizatorem i członkiem miejscowej Straży Ludowej. Po kilku dniach utworzono wojsko powstańcze. Przez cały czas trwania powstania był zawsze w pierwszych szeregach i pełnił funkcję płatniczego oraz był odpowiedzialny za zaopatrzenie oddziałów powstańczych w odzież i żywność. Cieszył się dużym uznaniem komendanta Ignacego Buszy i jego zastępcy, Stanisława Kamińskiego, których był współpracownikiem. Należał do współtwórców 69. Pułku Piechoty i walczył na froncie wschodnim .W 1922 r. został zwolniony z wojska i powrócił do domu w stopniu chorążego rezerwy.
W tym samym roku utworzył Towarzystwo Powstańców i Wojaków – jedno z pierwszych w Wielkopolsce. Był jego pierwszym prezesem od założenia aż do śmierci. Przyczynił się także do założenia Banku Ludowego i był współzałożycielem Towarzystwa Rzemieślników i Przemysłowców.
Wincenty Brzeskwiniewicz zmarł 17 lipca 1930r. , w 53. rocznicę swoich urodzin. Za swą działalność został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Walecznych, Medalem Rady Ludowej oraz licznymi dyplomami.
Fot. 1 – Chorąży Wincenty Brzeskwiniewicz
Fot. 2 – W. Brzeskwiniewicz z żoną z żoną Pelagią, córkami Martą i Barbarą oraz synem Bogdanem
Fot. 3 – Pogrzeb W. Brzeskwiniewicza , 21 lipca 1930r.